Autor: Shejkh Abdullah Eba Butajn
Burimi: ed-Dureru Sunnijeh, 10/400-401
Kur njeriut i bëhet e qartë e vërteta, nuk zmbrapset nga numri i pakët i atyre që janë në pajtim me të vërtetën dhe nga numri i madh i kundërshtarëve të së vërtetës, sidomos në fund të kësaj kohe. Kurse fjala e injorantit “Sikur kjo të ishte e vërtetë, nuk do t’i fshihej filanin e fistekut!” Ky ishte pretendimi i kufarëve në fjalën e tyre:
لَوْ كَانَ خَيْرًا مَّا سَبَقُونَا إِلَيْهِ
“Sikur të ishte kjo ndonjë e mirë, ata nuk do të na kishin tejkaluar në këtë.” El-Ahkaf, 11
أَهَـؤُلَاءِ مَنَّ اللَّـهُ عَلَيْهِم مِّن بَيْنِنَا
“A këta i paska begatuar Allahu nga mesi jonë?” el-En’am, 53
Aliju – Allahu qoftë i kënaqur me të – ka thënë:
اعرف الحق تعرف أهله
“Njihe hakun që t’i njohësh pasuesit e tij.”
E sa për atë që është i pështjelluar dhe i hutuar, çdo dyshim ka për ta çoroditur atë. Kështu që, sikur të ishin shumica e njerëzve në të vërtetën sot, Islami nuk do të ishte i huaj, kurse ai sot – pasha Allahun – është në kulmin e huajësisë.
Përktheu: Jeton Shasivari