Përfundimi i keq ka disa shkaqe.

Një ndër to është: Dhënia pas dunjasë dhe largimi nga ahireti, saqë dunjaja e pushton plotësisht zemrën e tij. Nuk mendon për ahiretin, halli i tij është vetëm dunjaja, të shesë, të blejë, etj., dhe nuk mendon fare për ahiretin. Ai punon për të ndërtuar pallate, por nuk punon për varrin e tij. Të gjitha ambiciet e tij janë për dunjanë. Një njeri si ky, nuk do të ketë sukses për përfundim të mirë.

Ky që në fund të jetës së tij thotë “Njëmbëdhjetë me njëmbëdhjetë sa bëjnë?” Merret akoma me llogari! Ai vazhdimisht është marrë me to deri në frymën e fundit të tij.

Një tjetër thotë: “Rinovoni filan shtëpinë! Kopshtin e filanit!” edhe në frymën e fundit. Nuk thotë “la ilahe il-lAllah.” Tërë jetën e tij është marrë me këto gjëra.

Shkak tjetër është: Dhënia pas mëkateve dhe guximi për t'i bërë ato, si dhe lidhja e zemrës me ato mëkate. Gjithashtu edhe kjo është një ndër shkaqet e përfundimit të keq.

Përktheu: Jeton Shasivari