Autor: Salih bin Feuzan el-Feuzan

Me Emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotit

Thirrja e Ejubit - alejhis-selam

Të gjitha falënderimet dhe lavdet i takojnë Allahut, Zotit të gjithësisë. Lavdërimet dhe paqja e Allahut qofshin mbi Pejgamberin tonë, Muhamedin, mbi Familjen e tij dhe të gjithë Shokët e tij.

Ejubi - alejhi selam - ishte nga profetët e Allahut, të cilin e sprovoi Allahu me një sëmundje të rëndë, saqë njerëzit u larguan prej tij dhe u hodh në rrugë. Ai kishte një grua që kujdesej për të dhe i shërbente dhe duronte me të. Por asaj i erdhi shejtani dhe e largoi nga ai, kështu ajo e braktisi atë. Pas kësaj ai iu ankua Zotit të tij dhe iu lut duke thënë:

وَأَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ ﴿٨٣﴾ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَكَشَفْنَا مَا بِهِ مِن ضُرٍّ ۖ وَآتَيْنَاهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَذِكْرَىٰ لِلْعَابِدِينَ

“(Përkujto) edhe Ejubin kur iu drejtua Zotit të Tij me lutje: “Mua më ka kapluar belaja, e Ti je më Mëshiruesi ndër mëshiruesit!” dhe Ne iu përgjigjëm atij dhe ia larguam belanë që kishte ai, si dhe ia dhamë atij familjen e tij, dhe krahas tyre – edhe aq (ia dyfishuam familjen) nga mëshira Jonë, që kjo të jetë këshillë për ata që adhurojnë (vetëm Allahun).” [el Enbija 83]

Kjo ishte ndodhia e Ejubit.

Si rezultat  i durimit dhe shpresës për të arritur shpërblimin e Zotit, pritjes së lehtësimit pas fatkeqësisë dhe mos-humbjes së shpresës, me këto arrihen mirësi të shumta. Të gjithëve u bien bela dhe sprova, prej fatkeqësive. Kur të ndodhin vështirësitë ose padrejtësitë, atëherë njeriu duhet të bëjë durim, siç i tha Lukmani djalit të tij:

يَا بُنَيَّ أَقِمِ الصَّلَاةَ وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنكَرِ وَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا أَصَابَكَ ۖ إِنَّ ذَٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ ﴿١٧﴾ وَلَا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا ۖ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ ﴿١٨﴾ وَاقْصِدْ فِي مَشْيِكَ وَاغْضُضْ مِن صَوْتِكَ ۚ إِنَّ أَنكَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِيرِ

“O djali im, fale namazin, urdhëro për mirë e ndalo nga e keqja, përballo me durim çdo gjë që të godet, se vërtet këto janë nga çështjet më të rëndësishme. Mos e shmang fytyrën tënde nga njerëzit dhe mos ec nëpër tokë me mendjemadhësi, se vërtet Allahu nuk e do asnjë mendjemadh as mburracak. Të jesh i matur në ecjen tënde, ule zërin tënd, sepse zëri më i neveritshëm është zëri i gomarit.” [Lukman 17-19]

Lukmani ishte një njeri i devotshëm, të cilit Allahu i dha urtësi:

لَقَدْ آتَيْنَا لُقْمَانَ الْحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلَّـهِ ۚ وَمَن يَشْكُرْ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ اللَّـهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ ﴿١٢﴾ وَإِذْ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ وَهُوَ يَعِظُهُ يَا بُنَيَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّـهِ ۖ

“Ne i patëm dhënë Lukmanit urtësi (e i thamë): Të falënderosh Allahun, e kush falënderon, e mira i takon atij, e kush refuzon (edhe ai e ka për vete), në të vërtet, Allahu nuk ka nevojë (për falënderimin e tij) pse Ai vetë është i lavdishëm. (Përkujtoju popullit tënd) Kur Lukmani duke e këshilluar, birit të vet i tha: “O djali im, mos i bëj Allahut shok në adhurim.” [Lukman 12,13]

Shiko, filloi me refuzimin e shirkut!

إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ

“...sepse idhujtaria është padrejtësia më e madhe!” [Lukman 13]

وَوَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَىٰ وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِي عَامَيْنِ أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ ﴿١٤﴾ وَإِن جَاهَدَاكَ عَلَىٰ أَن تُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا ۖ وَصَاحِبْهُمَا فِي الدُّنْيَا مَعْرُوفًا ۖ وَاتَّبِعْ سَبِيلَ مَنْ أَنَابَ إِلَيَّ ۚ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿١٥﴾ يَا بُنَيَّ إِنَّهَا إِن تَكُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَكُن فِي صَخْرَةٍ أَوْ فِي السَّمَاوَاتِ أَوْ فِي الْأَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللَّـهُ ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ ﴿١٦﴾ يَا بُنَيَّ أَقِمِ الصَّلَاةَ وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنكَرِ وَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا أَصَابَكَ ۖ إِنَّ ذَٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ ﴿١٧﴾ وَلَا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا ۖ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ ﴿١٨﴾ وَاقْصِدْ فِي مَشْيِكَ وَاغْضُضْ مِن صَوْتِكَ ۚ إِنَّ أَنكَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِيرِ ﴿١٩﴾

“Ne njeriun e kemi urdhëruar për (sjellje të mira ndaj) prindërit të vet, sepse nëna e vet atë e barti me mund pas mundi dhe pas dy viteve ia ndau gjirin. (e porositëm) Të jeshë mirënjohës ndaj Meje dhe ndaj dy prindërve të tu, pse vetëm te Unë është kthimi juaj. E nëse ata të dy tentojnë ë ti të më përshkruash Mua shok, për çka ti nuk ke kurrfarë fakti, atëherë mos i respekto ata,  në çështjet e jetës së kësaj bote të keshë mirëkuptim ndaj tyre, e ti ndiqe rrugën e atij që është i kthyer kah Unë, mandej kthimi juaj është te Unë, e Unë do t’ju njoftoj për atë që keni punuar. O djali im, s’ka dyshim se edhe ajo (vepra) që peshon sa kokrra e lirit, sikur të jetë e fshehur në rrasë guri, ose në qiej apo në tokë, Allahu do ta sjellë atë, se Allahu është i butë dhe hollësisht i informuar. O djali im, fale namazin, urdhëro për mirë, e ndalo nga e keqja, përballo me durim çdo gjë që të godet, vërtet, këto janë nga çështjet më të rëndësishme. Mos e shmang fytyrën tënde nga njerëzit dhe mos ec nëpër tokë me mendjemadhësi, se Allahu nuk e do asnjë mendjemadh, as mburracak. Të jesh i matur në ecjen tënde, ule zërin tënd, se zëri më i neveritshëm është zëri i gomarit.” [Lukman 14-19]

Këto ishin këshillat e Lukmanit ndaj birit të tij kur ai e këshillonte, dhe kështu duhet që muslimani t’i këshilloje fëmijët e tij, pasardhësit e tij, sikurse këto udhëzime madhështore, të bereqetshme, të cilat lënë gjurmë në pasardhësit. Allahu na i tregon këtë ngjarje që njeriu të marrë mësim dhe të ankohet për fatkeqësitë tek Allahu, jo tek njerëzit. Ejubi iu ankua vetëm Allahut për atë që e kaploi dhe kjo na tregon se të ankohesh tek Allahu nuk bie në kundërshtim me durimin.

Të gjitha falënderimet dhe lavdërimet i takojnë Allahut, Zotit të gjithësisë. Lavdërimet dhe paqja e Allahut qofshin  mbi Pejgamberin tonë, Muhamedin, mbi familjen dhe të gjithë shokët e tij.

Përktheu: Abdullah Beqiri

Kliko këtu për të parë videon në AudioSelefi.org